එම ජීවිතයේ දී ඇය පින්වන්ත ජීවිතයක් ගතකරමින් සිල්පද මැනවින් සමාදන් වූ අතර අවසානයේ ඇය දෙව්ලොව උපත ලැබුවා ය. ඇය කාශ්‍යප බුදුරජාණන් වහන්සේත් අපගේ ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේත් අතර කාලය තුළ දෙව් ලොවෙන් චුතව, බරණැස එක්තරා සිටුකුලයකට වහල්කම් කරන ප්‍රධාන කළ දාසියක ලෙස ඉපදුණාය.

ඉක්බිත්තෙන් වස් කාලය එළඹෙන කල්හි ගන්ධමාදන පර්වත ලෙනෙහි වැඩ සිටි පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා පස් නමක් බරණැස සමීපයෙහි මිගදාය වනයෙහි අහසින් බැස නුවරට වැඩි සේක. දානයෙන් පසු ඉසිපතන මිගදාය ආරණ්‍යයේ රැඳී සිටි උන් වහන්සේලා ඉදිරි වස් කාලය සඳහා වාසස්ථාන සාදා ගැනීමට උපකාර ලබා ගැනීම ගැන ඔවුනොවුන් අතර සාකච්ඡා කළ සේක.

(බුදුරජාණන් වහන්සේ නමකගේ බුද්ධ ශාසනයක භික්ෂුව, මාස තුනක වස් කාලය තුළ තෝරාගත් ස්ථානයක යම්කිසි වහලක් සහිත වාසස්ථානයක වැඩ සිටීම  විනයට අනුව අවශ්‍ය වේ. පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා ද එසේමය.)

එනිසා පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා පස් නම වස් විසීමේ අරමුණ ඇතිව සවස් වරුවේ සිවුරු පොරවා බරණැස් නුවරට වැඩම කළ සේක. උන් වහන්සේලා නගරයට වැඩම කරන ආකාරය ප්‍රධාන කළ දාසිය විසින් දකින ලදී. පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා බරණැස මහ සිටුතුමාගේ මාළිගයේ දොරකඩ වැඩ සිටි සේක. කරුණු කාරණා විමසා හේ මෙසේ කීය.

“අපිට උදව් කරන්න ක්‍රමයක් නෑ. පින්වත්හු අන් තැනකට යෙත්වා”.

ප්‍රධාන කළ දාසිය නගරයෙන් නික්ම වඩින පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා පස් නම නගර දොරටුව අසලදී නැවතත් දැක්කා ය.  පැන් කළය බිම තබා පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා හමුවේ වැඳ වැටුණාය. ඉක්බිති ඇය පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා නගරයට ඇතුළු වී මෙතරම් ඉක්මනින් එයින් පිටතට පැමිණීමේ හේතුව කුමක්දැයි ඇසුවාය. තමන් වහන්සේලා වස් කාලය සඳහා කුඩා වාසස්ථානයක් කරවා ගැනීමට උපකාර ලබා ගැනීමට බරණැස මහ සිටුතුමා මුණගැසීමට ගිය බව වදාල සේක. තවද වැඩිදුර විමසීමේ දී අවශ්‍යතාවය තවමත් ඉටුවී නොමැති බව ඇයට දැනගන්නට ලැබිණි. ඇය උන් වහන්සේලාගෙන් මෙසේ ඇසුවා ය.

“මේ වාසස්ථානය සැප සම්පත් ඇති ධනවතුන්ට පමණක්ද කළ හැක්කේ? නැතිනම් මා වැනි දාසයෙකුටත් කළ හැකිද?

“ඕනෑම කෙනෙකුට එසේ කළ හැකිය පින්වතිය” උන් වහන්සේලා පිළිතුරු දුන් සේක.

“හොඳයි ස්වාමීනී, අපි හෙට වාසස්ථානයක් පූජා කරන්නෙමු. ඒ වගේම තෙරුන් වහන්සේලා, හෙට මාගේ ආහාර දානය ද පිළිගන්නා සේක්වා”.

ආරාධනය කිරීමෙන් පසු, ඇය තම වතුර කළය අතට ගෙන, ආපසු නගරයට නොයා, හැරී පැන් තොට වෙත ගියා ය. ගොස් එහි කළ දාසියන් රැස් කළා ය. ඇය ඔවුන්ට මෙසේ කීවා ය.

“දැන් මිතුරියනි ඔබලා කැමතිද හැමදාම අනුන්ගේ වහල්ලු වෙලා ඉන්න? නැත්නම් ඔබට වහල්භාවයෙන් නිදහස් වීමට අවශ්‍ය ද?”

ඔවුන් එක හඬින් මෙසේ පිළිතුරු දුන්හ: “අපිට වහල්භාවයෙන් නිදහස් වීමට අවශ්‍යයි!”

“එසේ නම් මම හෙට පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලාට දානයකට ආරාධනා කළෙමි. උන් වහන්සේලාට වාසස්ථාන අවශ්‍යයි. හෙට එක් දිනක් සඳහා ඔබේ ස්වාමිපුරුෂයන්ට වාසස්ථාන සෑදීමට උදව් කිරීමට ඉඩ දෙන්න. ”

“බොහොම හොඳයි,” ඔවුන් සියල්ලෝම කීහ. සවස් වරුවේ ඔවුන් වැඩ අවසන් ව නිවසට පැමිණි පසු ඔවුන් තම ස්වාමිපුරුෂයන්ට මේ බව පැවසුහ. මිනිසුන් සියල්ලෝම උදව් කිරීමට එකඟ වූ අතර ඒ පිළිබඳ වැඩි දුර සාකච්ඡා කරගැනීම පිණිස ප්‍රධාන කළ දාසියගේ දොරකඩට රැස් වූහ. එවිට, ප්‍රධාන කළ දාසිය ඔවුන්ගෙන් වස් කාලය තුළ පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලාට වැඩ වාසය කිරීමට වාසස්ථාන සෑදීමට අත හිත දෙන ලෙස ඉල්ලා සිටියා ය. ඒ පිනෙන් ලැබෙන ඉමහත් ප්‍රයෝජන සහ සැප ගැන ද ඇය ඔවුන්ව දැනුවත් කළා ය. මුලදී උදව් කිරීමට එකඟ නොවූ පිරිමින් කිහිප දෙනෙකු ද, ඇය විසින් ම අවවාද ලබා දී එම කාර්‍යයට එකතුකර ගන්නා ලදී

පසුදා උදෑසන ප්‍රධාන කළ දාසිය පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලාට දානය පූජා කළා ය. ඉන්පසුව ඇය පන්සියයක් පිරිමි වහලුන්ට වැඩ ආරම්භ කරන ලෙස සංඥා කළා ය. ඔවුන් වහා වනයට ගොස්, ගස් කපා, සියදෙනෙකුගෙන් යුත් සෑම කණ්ඩායමක් ම එක් පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේ නමක් සඳහා වාසස්ථානයක් බැගින් ඉදිකරන ලද අතර, එයට යාබදව සක්මන් මළු ද ඉඳිකරන ලදී. පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා උදෙසා වාසස්ථාන පහේම අවශ්‍ය දෑ තැබූහ. වතුර භාජන ආදිය පුරවා තැබූහ. ඉන්පසු ඔවුන් ඒවා පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලාට පූජා කර, වස් කාලය තුළ එහි වැඩ වාසය කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිය හ. උන්වහන්සේලාගේ කැමැත්ත ලබාගෙන ඔවුන් දිනපතා ආහාරපාන පිරිනැමීමට ද කටයුතු කළ හ.

නියමිත දිනට ආහාර වේලක් පිළියෙළ කිරීමට නොහැකි වූ යම් දිළිඳු කළ දාසියක් වෙත් නම්, ප්‍රධාන කළ දාසිය ඇයට අවශ්‍ය දාන උපකරණ ලබා දුන්නා ය. වස් තුන් මස මෙසේ ගෙවී ගියේ ය. වස් තුන් මස ආවසානයේ ප්‍රධාන කළ දාසිය, පන්සියයක් කළ දාසියන්ට රෙදි කැබැල්ලක් වියන ලෙස ඉල්ලා සිටියාය. ඔවුන්ගෙන් එකතු කරගත් පන්සියයක් රෙදි කැබැලි එකතුකර පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලාට එක් සියුම් සිවුරු කට්ටලයක් බැගින් සිවුරු කට්ටල පහක් සකසා පූජා කරන ලදී. පසේ බුදුරජාණන් වහන්සේලා සිවුරු පිළිගෙන ඔවුන් ඉදිරියේ ම අහසට නැඟී ගන්ධමාදන පර්වතයට වැඩි සේක.