"යහපත් දේ කරන්නන්ට විරුද්ධව පරුෂ වචනයෙන් කතා කිරීම දුක් විඳීමට හේතු වේ."
උත්තරගේ අම්මා
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 2.10. උත්තරමාතු පේත වත්ථු
දවල් කාලය භාවනාවෙන් ගත කරන්ට ගං තෙරට වැඩල වාඩිවෙලා හිටිය භික්ෂුවක් ළඟට පෙරේතියක් ආවා. ඈ හරිම විරූපියි. දකින කොට භය හිතෙනවා. ඇගේ කොණ්ඩය ගොඩාක් දිගයි. බිම ඇතිල්ලෙනවා. කෙස්වලින් තමයි ඒ පෙරේතිය ඇඟ වහගෙන ඉන්නෙ. ඒ ශ්රමණයන් වහන්සේට ඈ මෙහෙම කිව්වා.
මං දැන් මැරිලා ගිහින් පනස්පස් අවුරුද්දක් වෙනවා. මේතාක් කල්ම මං කාපු කෑමක් ගැන බීපු බීමක් ගැන මට දැනීමක් නෑ. අනේ ස්වාමීනි, මං ගොඩාක් පිපාසයෙන් ඉන්නෙ. මට පැන් ටිකක් ඕන කරල තියෙනවා. මට පැන් දෙන සේක්වා!
මේ තියෙන්නෙ සීතල දිය දහර ඇති ගංගා නදිය නෙව. හිමාල කන්දෙ ඉඳලයි මේ ගඟ ගලන්නෙ. ඔය ගඟෙන් පැන් අරගෙන පානය කරන්න. එහෙම ඒකේ මගෙන් පැන් ඉල්ලන්නෙ මොකටද?
අනේ ස්වාමීනී, මං පැන් ටිකක් බොන්ට ඕන කියල ගඟට යනවා තමයි. නමුත් එතකොට ඒ වතුර ලේ බවට හැරෙනවා. මං ඒ නිසයි පැන් ටිකක් ඉල්ලුවේ.
ඔබ කයෙන් වචනයෙන් මනසින් මොන වගේ පාපයක්ද කරගත්තෙ. ගංගාවේ ජලය ලේ බවට හැරෙන්න තරම් විපාකයක් හැදුනේ මොන වගේ කර්මයක් නිසාද?
මට හිටියා උත්තර කියල පුතෙක්. හරි ශ්රද්ධාවන්තයි. තෙරුවන් සරණ ගිය උපාසකයෙක්. එයා මං අකැමති වෙලා සිටිද්දිම ශ්රමණයන්ට දන් දුන්නා.සිවුරු පිණ්ඩපාත සේනාසන ගිලන්පස දුන්නා. එතකොට මසුරුකමෙන් පෙලුන මං එයාට නින්දා අපහාස කළා. ‘එතකොට උඹ මං අකැමැතිව සිටිද්දිම නේද ඔය ශ්රමණයන් හට සිවුරු පිණ්ඩපාත සේනාසන ගිලන්පස දුන්නෙ. ඒයි උත්තර, උඹට පරලොවදී ඕව ඔක්කොම ලේ බවට පත් වේවා! ‘ කියල කරගත්තු කර්ම විපාකය නිසයි ගංගා ජලය මට ලේ බවට පත් වුණේ.
"කුඩා ක්රියාවකින් පවා අපමණ පින් අත්කර ගත හැකිය"
නූල් පූජාව
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 2.11. සුත්ත පේත වත්ථු
"ප්රේතියක් වැරදි කාම සේවනයේ භයානකකම, බරපතලකම පැහැදිලි කරයි
ඉරී ගිය කන් ඇති බල්ලා
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 2.12. කණ්ණමුණ්ඩ පේත වත්ථු
"තාපසයෙක් උබ්බරි බිසව සනසා ඇගේ දුක නිවා දමයි."
උබ්බරි බිසව
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 2.13. උබ්බරී පේත වත්ථු
"ත්යාගශීලී බව (දන් දීම) සතුටට හා යහපත් ප්රතිඵලවලට හේතු වනු ඇත."
අප්රමාදය
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 3.1. අභිජ්ජමාන පේත වත්ථු
"තමන්ගේ අතීත ඥාතීන්ට පින් අනුමෝදන් කරන හැටි ප්රේතයෙක් හෙළි කරයි."
සානුවාසි ස්වාමීන් වහන්සේ
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 3.2. සාණුවාසී පේත වත්ථු
උන්වහන්සේ උපන්නේ කුණ්ඩි නගරයේ. සානුවාසී පර්වතයේ තමයි වැඩ වාසය කළේ. උන්වහන්සේගේ නම පොට්ඨපාද. ශ්රද්ධා ආදී ඉන්ද්රිය ධර්මයන් දියුණු කරගත්තු රහත් ශ්රමණයන් වහන්සේ නමක්. උන්වහන්සේගේ මවත් පියාත් සහෝදරයාත් දුගතියේ උපන්නා. යමලෝකයේ උපන්නා. මේ ලෝකෙන් චුත වලා ඔවුන් පෙරේත ලෝකෙ උපන්නෙ පාපී දේවල් කරලයි.
ඔවුන් දුගතියේ උපන්නෙ. ඉඳිකටුවලින් අනිනවා වගේ වේදනා විඳිනවා. ක්ලාන්ත වෙනවා. ඇඟේ නූල් පොටක්වත් නෑ. කටු ටික විතරයි. නිතරම තැති අරගෙන ඉන්නෙ. මහා භයකින් ඉන්නෙ. කෲර දේවල් කරපු ඔවුන්ගේ සිරුරු පිටට පෙන්නන්නෙ නෑ.
උන්වහන්සේගේ සහෝදරයා තැති ගැනීම දුරු කරගෙන නිරුවත්ව ඉඳගෙනම අඩිපාරක් අයිනේ හුදෙකලාව හිටියා. අත් දෙකයි, කකුල් දෙකයි බිම ඇනගෙන ඒ තෙරුන් වහන්සේට තමන්ගේ ස්වභාවය පෙන්වුවා.
ඒ සාණුවාසී තෙරුන් වහන්සේ ඒ දර්ශනය ගණනකට ගත්තෙ නෑ. නිශ්ශබ්දවම වැඩියා. එතකොට ඒ පෙරේතයා ‘මං මැරිල ගිය ඔබ වහන්සේගේ සහෝදරයා’ කියල තෙරුන් වහන්සේට තමාව දැක්වුවා.
අනේ ස්වාමීනි, ඔබ වහන්සේගේ මවත් පියාත් දුගතියේ උපන්නා. යමලෝකයේ උපන්නා. මේ ලෝකෙන් චුත වෙලා ඔවුන් පෙරේත ලෝකෙ උපන්නෙ පාපී දේවල් කරලයි.
ඔවුන් දුගතියේ උපන්නෙ. ඉඳිකටුවලින් අනිනවා වගේ වේදනා විඳිනවා. ක්ලාන්ත වෙනවා. ඇඟේ නූල් පොටක්වත් නෑ. කටු ටික විතරයි. නිතරම තැති අරගෙන ඉන්නෙ. මහා භයකින් ඉන්නෙ. කෲර දේවල් කරපු ඔවුන්ගේ සිරුරු පිටට පෙන්නන්නෙ නෑ.
කාරුණික වූ මුඹවහන්සේ අපට අනුකම්පා කරන සේක්වා! දන් පැන් පූජා කරලා අපට පින් ලබා දෙන සේක්වා! කෲර දේවල් කරපු ඔවුන්ට මුඹවහන්සේ දෙන දානයකින් තමයි යැපෙන්ට සිද්ධ වෙන්නෙ.
සාණුවාසී තෙරුන් වහන්සේත් තවත් භික්ෂූන් වහන්සේලා දොළොස් නමකුත් පිණ්ඩපාතේ වැඩියා. බත්කිස කිරීම පිණිස උන්වහන්සේලා එකතැනකට රැස් වුනා.
සාණුවාසී තෙරුන් වහන්සේ අනික් තෙරුන් වහන්සේලාට මෙහෙම කිව්වා. ‘ඔබවහන්සේලාට ලැබිච්ච යමක් ඇත්නම් ඒක මට දෙන්න. ඤාතීන් කෙරෙහි අනුකම්පාව නිසා මං සාංඝික දානයක් කරන්නම්.’
උන්වහන්සේලාත් තෙරුන් වහන්සේට දුන්නා. තෙරුන් වහන්සේ ආර්ය සංඝයාට ආරාධනා කළා. දානයත් පූජා කරගත්තා. මවටත් පියාටත් සහෝදරයාටත් පින්පෙත් අනුමෝදන් කළා.
‘මේ පින මාගේ ඤාතීන්ට වේවා! මාගේ ඤාතිවරු සුවපත් වෙත්වා!, කියල පින් අනුමෝදන් කරනවාත් සමගම ඒ උදවියට භෝජන පහළ වුනා.
ඒ බොජුන් හරි පිරිසිදුයි. ප්රණීතයි. නොයෙක් රසවත් වෑංජනවලින් යුක්තයි. එයින් වර්ණවත් වුන, බලවත් වුන, සුවපත් වුන සහෝදරයා පෙනී හිටියා.
ස්වාමීනි, දැක වදාළ මැනැව. දැන් අපිට භෝජන ඕන තරම් තියෙනවා. නමුත් අපි තවමත් ඉන්නෙ නිරුවතින්. ඉතින් ස්වාමීනි, අපට යම් විදිහකින් වස්ත්රයක් ලැබෙනවා නම් එබඳූ දෙයකට උත්සාහ කරන සේක්වා!
තෙරුන් වහන්සේ කසල ගොඩවල්වල ඉවත දාපු රෙදි කැබලි අහුලා ගත්තා. ඒ රෙදි කැබලි මූට්ටු කළා. සිවුරක් කළා. සිව් දිසාවෙන් වඩින සංඝයාට පූජා කළා.
දානය පූජා කරගෙන මවටත් පියාටත් සහෝදරයාටත් පින්පෙත් අනුමෝදන් කළා. ‘මේ පින මාගේ ඤාතීන්ට වේවා! මාගේ ඤාතීවරු සුවපත් වේවා!’ කියල.
පින් අනුමෝදන් කරනවාත් සමගම ඒ උදවියට වස්ත්ර පහළ වුනා. ඒ වස්ත්රවලින් ලස්සනට සැරසුණු ප්රේතයා තෙරුන් වහන්සේට තමන්ව දැක්වුවා.
ස්වාමීනි, නන්දන රජ්ජුරුවන්ගෙ රාජධානියේ යම්තාක් රෙදිපිළි තියෙනවා නම් ඒවාට වඩා බෙහෝ සෙයින් අපට ලැබිච්ච වස්ත්ර නම් හරි අගෙයි.
කසීසළු, කම්බිලි, පටවස්ත්ර, කපුරෙදි ආදිය අපට දැන් හරියට තියෙනවා. හරි වටිනා ඒව තියෙන්නෙ. ඒ වස්ත්ර ආකාසෙ එල්ලිලා තියෙනවා.
ස්වාමීනි, අපේ හිතට යම් යම් ඇඳූමක් ප්රියයි නම් අපි අඳින්නෙ ඒවා තමයි. ඉතින් ස්වාමීනි, අපිට යම් විදිහකින් ගෙයක් ලැබෙනවා නම් එබඳු දෙයකට උත්සාහ කරන සේක්වා!
සාණුවාසී තෙරුන් වහන්සේ කොළ අතු සෙවිලි කරල කුටියක් කළා. ඒ කුටිය සිව් දිසාවෙන් වඩින සංඝයාට පූජා කළා. කුටි පූජාව කරලා මවටත් පියාටත් සහෝදරයාටත් පින්පෙත් අනුමෝදන් කළා.
මේ පින මාගේ ඤාතීන්ට වේවා! මාගේ ඤාතීවරු සුවපත් වෙත්වා!’ කියල පින් අනුමෝදන් කරනවාත් සමගම ඒ උදවියට ගෙවල් පහළ වුනා.
‘නොයෙක් කූටාගාර, නිවාස පහළ වුනා. ඒවා හරි පිළිවෙලට වෙන් කරල බෙදල තියෙනවා. අපට තිබෙන මේ ගෙවල් විදිහේ ගෙවල් නම් මනුස්ස ලෝකයේවත් දැකගන්ට නෑ.
දෙව්ලොව යම් ආකාරයක දිව්ය විමාන තියෙනවා නම් මෙහෙ තියෙන අපේ ගෙවලුත් අන්න ඒ වගේ තමයි. හැම දිසාවක්ම බබුලුවමින් දිළිසෙනවා. අනේ ස්වාමීනි, අපිට යම් විදිහකින් පැන් ලැබෙනවා නම් එබඳු දෙයකට උත්සාහ කරන සේක්වා!
එතකොට තෙරුන් වහන්සේ කලයකට පැන් පුරවලා සිව් දිසාවෙන් වඩින සංඝයාට පූජා කළා. පැන් පූජාව කරලා මවටත් පියාටත් සහෝදරයාටත් පින්පෙත් අනුමෝදන් කළා. ‘මේ පින මාගේ ඤාතීන්ට වේවා! මාගේ ඤාතීවරු සුවපත් වෙත්වා!’ කියල.
පින් අනුමෝදන් කරනවාත් සමගම ඒ උදවියට පැන් පහළ වුනා. ඉතා ගැඹුරු හතරැස් පොකුණක් හරි සුන්දර පිළිවෙලට මැවිල ගියා.
ඒ පොකුණේ ජලය හරි සීතලයි. ඉවුරත් හරි ලස්සනයි. හරි සිසිලයි. සුවඳ හමන නෙළුම් මහනෙල් පිරිල තියෙනවා. ඒ වතුර පුරාවට මල් රේණු විසිරිලා තියෙනවා.
එතකොට ඒ පෙරේතයන් පොකුණට බැහැල නෑවා. තෙරුන් වහන්සේ ඉදිරියේ පෙනී හිටියා.
ස්වාමීනි, අපට ඇති වෙන්න පැන් තියෙනවා. ඒ වුනාට අපේ කකුල් පැලෙන නිසා අපිට දුකයි.
ස්වාමීනි, කුස කටු තියෙන බොරළු කැට තියෙන පොළොවේ අපි ඇවිදින්නේ හරිම අමාරුවෙන්. ස්වාමීනි, අපිට යම් විදිහකින් යානයක් ලැබෙනවා නම් එබඳු දෙයකට උත්සාහ කරන සේක්වා!
සාණුවාසී තෙරුන් වහන්සේ පටි තියෙන සෙරෙප්පු ජෝඩුවක් ලබාගෙන ඒක සිව් දිසාවෙන් වඩින සංඝයාට පූජා කළා. සෙරෙප්පු පූජාව කරලා මවටත් පියාටත් සහෝදරයාටත් පින්පෙත් අනුමෝදන් කළා.
මේ පින මාගේ ඤාතීන්ට වේවා! මාගේ ඤාතීවරු සුවපත් වෙත්වා!’ කියල පින් අනුමෝදන් කරනාවත් සමගම ඒ උදවියට පහළ වූ රථයෙන් ඔවුන් එතැනට ආවා.
ස්වාමීනි, ඔබ වහන්සේට යහපතක් වේවා! බත්වලින් රෙදිපිළිවලින් ගෙවල්වලින් පැන්වලින් යානාවලින් අපට උපකාර කරල ඔබ වහන්සේගේ අනුකම්පාව අපට ලැබුනා. ලෝකයෙහි කාරුණික වූ මුනිවරයාණෙනි, අපි මේ ආවේ ඔබ වහන්සේට වන්දනා කරගන්ටයි.
"ප්රේතියක් සුගති උපතක් ලැබීමට කුසල් කළයුතු ආකාරය පැහැදිලි කරයි."
රථකාර විලේ ප්රේතිය
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 3.3. රථකාර පේත වත්ථු
"තණ්හාව සහ වංචාව ගෙන දෙන්නේ දුක් වේදනා පමණයි"
පිදුරු ප්රේතයා
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 3.4. භූස පේත වත්ථු
එක්කෙනෙක් ගිනි ගත්තු බොල් වී ඔළුවේ විසුරුවා ගන්නවා. තව කෙනෙක් මුඟුරකින් ඔළුවට ගහනවා. මේ ස්ත්රිය තමන් ගේම මස් ලේ කකා ඉන්නවා. ඔබ ඉතා පිළිකුල් වූ අසූචි මල මුත්රාදිය කකා ඉන්නවා. මොන වගේ කර්මයකින් මේ විපාක හැදුනේ?
මෙයා මීට කලින් ජීවිතයේදී තමන්ගේ අම්මාට හිංසා කරනවා.
මේ අනිත් එක්කෙනා වංචාකාර වෙළෙන්දෙක්.
මෙයා මස් වගයක් කාලා බොරුවෙන් වංචා කළා.
මං මනුස්ස ලෝකෙ මනුස්ස කාන්තාවක් වෙලා හිටියෙ. ඒ මුළු පවුලට ම අධිපති වෙලා ගෘහනියක් වෙලා හිටියේ. දේපල වස්තුව තිබෙද්දිත් මං ඒව හැංගුවා. ඉල්ලපු කිසි කෙනෙකුට මොකවත් දුන්නෙ නෑ. මං එතකොට කරන්නෙ මගේ ගෙදර ඒක නැහැ නෙ කියල බොරුවෙන් සඟවන එක. ඉතින් තියේ නම් මං කන භෝජන අසූචි වේවා! කියල මං දිවුරුවා. අන්න ඒ කර්ම විපාකයත්, බොරු කීමත් යන දෙක නිසා සුවඳ ඇල් හාලේ බත මං ඉදිරියේ අසූචි බවට පත් වෙනවා. කර්ම කියන්නෙ වඳ බැහැපු දේවල් නොවෙයි. විපාක නොදී මිසක් කර්මය විනාශ වෙන්නෙ නෑ. ඒ නිසා මං ඉතාමත්ම ගඳ, පණුවන් උතුරන අසූචි කනවා. ඒවමයි බොන්නෙත්.
"යමෙක් ඔවුන්ගේ පව්කාර අතීතයෙන් මිදෙන්නේ කෙසේද?"
අතහැර දැමූ සිඟිත්තා
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 3.5. කුමාර පේත වත්ථු
ඇතැම් පුද්ගලයන්ට හොඳට පින් තියෙනවා. ඇතැම් පුද්ගලයන්ට පින් ටිකයි තියෙන්නෙ කියල ශාස්තෘන් වහන්සේ යම් ආකාරයකින් මේ පුද්ගලයා ගැන වදාළ සේක්ද, සුගතයන් වහන්සේගේ ඒ අවබෝධ ඤාණය නම් ආශ්චර්යජනකයි. මේ කුමාරයාව සොහොනේ අත් හැරල දාල තියෙන්නෙ. මේ දරුවාගේ ඇඟිල්ලෙන් වැගිරෙන කිරිවලින් තමයි රාත්රියට යැපෙන්නෙ.
කළ පින් ඇති මේ කුමාරයාට යක්ෂ භූත කිසිවෙක්වත්, සර්පයෙක්වත් හිංසා කරන්නෙ නෑ. බල්ලන් පවා මේ දරුවාගේ දෙපා ලෙවනවා. කවුඩෝ, සිවල්ලු මේ දරුවාව එහාට මෙහාට පෙරලනවා විතරයි. පක්ෂීන් ඇවිත් මේ දරුවගේ සිරුර වටා තියෙන ගැබ්මල ඉවත් කරනවා. කපුටෝ ඇවිත් ඇස් වටේ තියෙන කැත කුණු ඉවත් කරනවා. මේ දරුවාගේ රැකවරණයට කිසිම මනුස්සයෙක් නෑ. බෙහෙතක් දෙන්ට කෙනෙක් නෑ. අබ ආදියෙන් දුම් ඇල්ලීමක් නෑ. ඔහු වෙනුවෙන් නැකැත් හැදීමක් නෑ. ඒ වගේම හැල් වී ආදී සියලු ධාන්ය විසිරීමක් නෑ. රෑ පානේ ගෙනැවිල්ල අමු සොහොනෙ අත්හැරල දාපු දරුවෙක්. වෙඬරු පිඩක් වගේ වෙව්ලනවා. ජීවත් වෙයිද කියන කාරණෙත් සැකයි. මේ විදිහේ තත්වයකට පත් වෙච්ච දරුවෙක්.
දෙවිමිනිසුන්ගේ පිදුම් ලබන මහා ප්රාඥා වූ බුදුරජාණන් වහන්සේ මේ දරුවව දැක්කා. දැකල මෙහෙම වදාළා. ‘
මේ කුමාරයා මේ නගරයේ භෝගසම්පත්වලින් අග්රවෙලා උසස් කුලවන්තයෙක් බවට පත් වෙනවා.’
මේ කුමාරයා කරපු ව්රතය මොකක්ද? ගත කළ උතුම් ජීවිතය මොකක්ද? එයා මේ විපාකය ලබන්ට මොන වගේ දෙයක්ද හොඳින් පුරුදු කළේ? මේ වගේ දරුණු ව්යවසනයකට පත් වෙච්ච කෙනෙක් අර විදිහේ සැපසම්පත් ඇති ආනුභාව සම්පන්න කෙනෙක් වෙන්නෙ කොහොමද?
ජනතාව බුදුරජාණන් වහන්සේ ප්රමුඛ භික්ෂු සංඝයාට මහා පූජාවක් කළා. ඒක දැකල මෙයාගෙ හිත නරක් වුනා. බුදු පාමොක් සඟරුවනට නොගැළපෙන ඵරුෂ වචන කිව්වා. පස්සේ මෙයා ඒ නපුරු අදහස දුරු කරගත්තා. ප්රීතියත් පැහැදීමත් උපදවා ගත්තා. ජේතවනාරාමයෙහි වැඩවසන තථාගතයන් වහන්සේට සත්දිනක් මුළුල්ලේ කැඳබත්වලින් උපස්ථාන කළා. ඒක තමයි මෙයාගේ ව්රතය. ඒකමයි උතුම් ජීවිතයත්. එය පුරුදු කිරීමෙන් තමයි ඔහුට මේ සැප විපාක ලැබෙන්නෙ. මේ වගේ දරුණු ව්යවසනයකට පත්වෙච්ච කෙනෙක් වෙලත් ඒ විදිහේ සැපසම්පත් ඇති ආනුභාව සම්පන්න කෙනෙක් වෙන්නෙ ඒ පින නිසාමයි. මේ කුමාරයා මේ මනුස්ස ලෝකෙ සියක් අවුරුදු ජීවත් වෙනවා. සියලු සැපසම්පත්වලින් යුක්ත වෙනවා. කය බිඳී මරණින් මතු සක් දෙවිඳුගේ දෙව්ලොව උපදිනවා.
"තණ්හාව විසින් ඔබේ යහපත් අදහස් වසාගත් විට කුමක් සිදුවේද?"
සේරිනී නම් ප්රේතිය
ඛුද්දක නිකාය | පේතවත්ථු | 3.6. සේරණී පේත වත්ථු
ඔබේ ඇඟේ නූල් පොටක් නෑ. හරිම විරූපියි. කෙට්ටුයි. නහරවල් පෑදිලා තියෙනවා. ඉලඇට ඉලිප්පිලා තියෙනවා. කෙට්ටු සිරුරක්. මෙතැන ඉන්න ඔබ කවුද?
අනේ ස්වාමීනි, මං මේ දුකේ වැටිල ඉන්නෙ. මං යමලෝකෙ උපන් පෙරේතියක්. මගේ අතින් පව්කම් කෙරිල තමයි මනුස්ස ලෝකෙන් පෙරේත ලෝකෙට ගියේ.
ඔබ විසින් කයෙන් වචනයෙන් මනසින් මොන වගේ පවක්ද කරගත්තෙ? මොන වගේ කර්මයක විපාකයක් නිසාද මිනිස් ලෝකෙන් පෙරේත ලෝකෙට ආවෙ?
පින් රැස් කරගන්නට පින් තොටවල් බඳු ශ්රමණ බ්රාහ්මණ ආදීන් සිටිද්දිත් මං ඔවුන්ට දන් නොදී අඩමස්සක් (මුදල්) රැස් කළා. දන්පැන්වලට දෙන්න දේවල් තිබෙද්දිත් තමන්ට පිහිට වෙන පින්කම් මං කරගත්තෙ නෑ. මට හරියට පිපාසෙ හැදෙනවා. එතකොට මං නදියට යනවා. මට නදිය පෙනෙන්නෙ වතුර සිඳී ගිය වැලිතලාවක් වගේ. රස්නේ වැඩි නිසා මං ගස් සෙවණට යනවා. එතකොට ඒ අව්ව ගහ යටට එනවා. හුළඟ හමන කොට මහා ගිනි රස්නෙකින් ඒ හුළඟ හමන්නෙ මාව පුච්චගෙනයි. අනේ ස්වාමීනි, මට මේ දුක ලැබෙන්ට සුදුසුයි.
මං ඔයිටත් වඩා පව් කරල තියෙනවා. හත්ථිනීපුරයට ගිහින් මගේ අම්මට මෙහෙම කියන්න. ඔබේ දෝණියැන්දාව මට දැකගන්ට ලැබුනා. දුකට පත්වෙලා යම ලෝකෙ ඉපදිලා ඉන්නෙ. පාපකර්ම කරලයි මනුස්ස ලෝකෙන් චුත වෙලා පෙරේත ලෝකෙට ආවෙ. මං එහේදි ආරක්ෂා කරල තියාපු වස්තුව තියෙනවා. මං ඒ ගැන කාටවත් කිව්වෙ නෑ. වාඩිවෙන ආසනය යට හාරලක්ෂයක් හංගලා තියෙනවා. ඒ වස්තුව වියදම් කරල මං වෙනුවෙන් දානයක් දෙන්න. අම්මාගෙ වියදමටත් ගන්න. මගේ අම්මා මනුස්ස ලෝකෙදී දානයක් දිල මට පින් ලබා දේවා! එතකොට මට සැප ලැබේවි. කැමති හැමදේකින්ම සමෘද්ධිමත් වේවි.
‘හොඳයි’ කියල ඔහු පිළිතුරු දුන්නා. හත්ථිනීපුරයට ගියා. ඇයගේ මෑණියන්ටත් කිව්වා,
‘ඔබේ දෝණියැන්දාව මට දැකගන්ට ලැබුනා. දුකට පත්වෙලා යම ලෝකෙ ඉපදිලා ඉන්නෙ. පාපකර්ම කරලයි මනුස්ස ලෝකෙන් චුත වෙලා පෙරේත ලෝකෙට ආවෙ. මගේ අම්මට ගිහින් කියන්න කියල ඇය තමයි මේ වැඩේට මාව යෙදෙව්වෙ. ඔබේ දෝණියැන්දාව මට දැකගන්ට ලැබුනා. දුකට පත්වෙලා යම ලෝකෙ ඉපදිලා ඉන්නෙ. පාපකර්ම කරලයි මනුස්ස ලෝකෙන් චුත වෙලා පෙරේත ලෝකෙට ආවෙ. මං එහේදි ආරක්ෂා කරල තියාපු වස්තුව තියෙනවා. මං ඒ ගැන කාටවත් කිව්වෙ නෑ. වාඩිවෙන ආසනය යට හාරලක්ෂයක් හංගලා තියෙනවා. ඒ වස්තුව වියදම් කරල මං වෙනුවෙන් දානයක් දෙන්න. අම්මාගෙ වියදමටත් ගන්න. මගේ අම්මා මනුස්ස ලෝකෙදි දානයක් දීල මට පින් ලබා දේවා! එතකොට මට සැප ලැබේවි. කැමති හැම දේකින්ම සමෘද්ධිමත් වේවි’ කියලා.
එතකොට ඇගේ මව ඈ වෙනුවෙන් දානයක් දුන්නා. දීල ඒ පින ඒ පෙරේතියට අනුමෝදන් කළා. එතකොට ඒ පෙරේති සුවපත් වුනා. සුන්දර දැකුම් ඇති සිරුරක් ලැබුනා.